تشکیلات خودگردان فلسطین و حماس به طور مشهور هرگونه ارتباط تاریخی یا مذهبی یهودیانباقدس را انکار می کنند. برای استناد به یک مثال، ایکریماصبری، مفتی این شهر، در سال ۲۰۰۱ اعلام کرد: "در گذشته کوچکترین نشانه ای از وجود یک معبد یهودی در این مکان وجود ندارد. در کل شهر، حتی هیچ سنگ منفرد که تاریخ یهود نشان می دهد وجود ندارد. ". ایتامارماركوس توضیح داده است كه این تقلب عجیب و غریب مبتنی بر یك تغییر ساده است: تاریخ معتبر یهود را بگیرید، "مستند شده توسط هزاران سال ادبیات مداوم": از كلم یهودی عبور كنید و آن را با عرب جایگزین كند.
از فلسطینیان نفی کننده نمی توان انتظار زیادی داشت. در مورد دولت معتدل و هوادار باهوش و صریحاردن، شریک زندگی برای بلند مدت اسرائیل؛ چی میگه؟ امان تا جایی پیش نمی رود که هیچ ارتباطی با یهودیان را نفی کند، بلکه آنهم با تاریخ بازی می کند.
به مقاله تازه چاپ شده ۱۰۸ صفحه ای سفید ، فقط بهزبانانگلیسی، نگاهی بیندازید، "سرپرستی هاشمیان سایتهای مقدس اسلامی و مسیحی اورشلیم ، ۱۹۲۰ء۲۰۲۰ پیش از میلاد، منتشر شده توسط مؤسسه سلطنتی أهل البيت برای اندیشه اسلامی". (أهل البيت به معنای "خانواده خانه" یا خانواده محمد ، پیامبر اسلام است.) اگرچه از نظر اسمی یک سازمان غیر دولتی مستقل بود، اما این موسسه در سال ۱۹۸۰ توسط ملک حسین تأسیس شد و از آن زمان تاکنون یکی از اعضای خانواده سلطنتی بطور مداوم به ریاست آن بوده است. به نظر می رسد که راز مخارج اسراف مالیاش آن است زیرا که کاملاً به کمک های دولتی بستگی داشت شود.
"سرپرستی هاشمیان " با طرز مضحک اظهار می دارد:
- "اورشلیم همیشه یک شهر عربی بود."
- "هنگامی که یهودیان باستان آمدند، آنها حمله کردند ، به هلاکت رساندند و هرچیز را که هرچه ممکن بود، نابود کردند."
- "حتی پس از فتح شهر بیت المقدس، با این حال [یهودیان] هرگز نتوانستند ساکنان اصلی عرب را اخراج کنند."
- "عربهای فلسطین امروز عمدتاً فرزندان مستقیم اعراب بومی کنعانی هستند که بیش از ۵۰۰۰ سال پیش در آنجا بودند."
فقط چند مشکل با این حساب وجود دارد. هویت عرب (یا دقیق تر آن، عربی ) به ۵۰۰۰ سال بر نمی گردد. حتی ۳۰۰۰ سال هم زیاده روی می کند. کنعانیان عرب نبودند. یهودیان باستان کامی بیشتر از "حمله ، کشتن و نابود کردن همه و هر آنچه ممکن بود" انجام می دادند. آیا واقعاً باید خاطرنشان كرد كه كتاب مقدس كه آنها نوشتند پایه و اساس یهودیت، مسیحیت و اسلام است كه طرفداران آن بیش از نیمی از جمعیت جهان را تشکیل می دهند؟
و در حالی که شواهد دیانای نشان می دهد که فرزندان کنعانیان در فلسطین و در سرتاسر خاورمیانه زنده مانده اند، اکثریت بزرگ مسلمانان و مسیحیان آن از مهاجران سرچشمه می گیرند. روبرت مکالیستر، باستان شناس ایرلندی، با نویسندگی در سال ۱۹۱۱ ، پیش از مهاجرتهایبیستمقرنبیستم ، ۱۹قومیتخارجی را علاوه بر كشاورزان بومی و یهودیان در فلسطین، درج كرده بود: الجزایری ، عرب، ارمنی ، آشوری، بوسنیایی، چكسیایی، صلیبی ، آلمانی، یونانی، ایتالیایی، کرد، متویلا، نوار، ایرانی، رومی، ساماری، سودانی، ترکی و ترکمن.
این بسیار نآمیدکننده است که پادشاهی هاشمی اردن، که مایل است مسئولیت پذیر و معتدل به نظر برسد، در یک مطالعه علمی ظاهرا چنین مواردی را منتشر می کند. این احساس نآمید کننده تر است که آدمی به یاد بیاورد که ملک عبدالله دوم، حاکم اردن از سال ۱۹۹۹، در برابر اسلامگرایان موضع شجاعانه و آشکارى اتخاذ کرده است و آنها را به عنوان "توتالیترهای مذهبی ... که با ارعاب ، خشونت و اراذل و اوباش به دنبال قدرت هستند، محکوم کرد." وی همچنین خواستار "یک اسلام پویا و معتدل ء اسلامی است که حرمت زندگی انسان را پشتیبانی می کند ، به مظلومان می رسد ، به مردان و زنان به طور یکسان احترام می گذارد و اصرار دارد تا به یاری همه بشریت بپردازد." یک صفحی سفید به سبک اسلامی که توسط یک فلسطینیضدصهیونیستی تحسین می شود، سخنان ملک را زیرپا می گذارد
این مقاله سفید، امپریالیسم آشنای اسلامی را ترویج می کند. نمونه های اخیر دیگر شامل دولت ترکیه رجب طیب اردوغان است که اصرار دارد کلیسای جامع هاگیاسوفیا در ابتدا مسجدی بود. مسلمانان خواستار استفاده از کلیسای جامع کوردوبا به عنوان یک مسجد هستند و به اصطلاح مسجد زمین-صفر در نزدیکی مرکز تجارت جهانی تخریب شده در شهر نیویورک هم بود.
از قضا، نگهبان هاشمیان، گزارش در زبان انگلیسی، برای خوانندگان بین المللی، تاریخ را
کمتر بیش از آن که مواد عربی در نظر گرفته شده برای افراد محلی باشد، تحریف می کند. به عنوان مثال، کمیته سلطنتی اردن برای امور اورشلیم فقطادعامیکند که اعرابآن ۵۰۰۰ سال پیش اورشلیم را تأسیس کردند، بدون این که تذکر بدی که یهودیان "حمله کردند، کشتند ، ویران کردند به همه و هر آنچه ممکن است".
دولت اردن می تواند و باید بهتر عمل کند. اگر جعل تاریخ باستان مانند موضوع کوچکی به نظر برسد ، چنین نیست؛ چنین خطاهایی نظرات را شکل می دهند، دولتها را شکل می دهند و به طور بالقوه منجر به تجدید خصومت می شوند.
مورخان و متکلمان کجایند که این دروغها را محکوم کنند کجا هستند؟ دوستان اردن کجا هستند که یک دوره مسئولانه را ترغیب کنند؟ اسرائیلی ها کجا هستند که، تحت تأثیر یک سندرم معشوقه همیشه حاضر، به این فاجعه اعتراض خواهد کرد؟
