مقاله هفته گذشته من در نشنال ریویو آنلاین عنوان تحریک آمیز "چطورنجاتریاستجمهوریاوباما: بمبارانایران" را داشت و مطمئناً بسیار تحریک شد.
چپها در وبسایتهایی مانند ThinkProgress و DailyKos با زهر و به روشهای کمی دیوانهوار واکنش نشان دادند و استدلال من به اشتباه معرفی کردند در حالی که از نام های تکرار نشدنی برای توصیف من استفاده می کنند. دیولت، یک روزنامه آلمانی، مقاله را به صورت ترجمه منتشر کرد، اما آنقدر انتقاد شدیدی دریافت کرد که سردبیران تحلیل من را حذف کردند.
جناح راست با درون نگری پاسخ داد. انتقادی که انتظارش را داشتم ("چرا به اوباما کمک می کنی؟") هرگز وارد نشد. اگر آرنودوبورشگریو کم و بیش موافق بود، پاتریک بوکانان ستونی به آن اختصاص داد، "آیا اوباما جنگ را آغاز خواهد کرد؟" و هم موافق و هم مخالف بود.
بوکانان نوشت: بله، بمباران ایران واقعاً شهرت سیاسی رئیس جمهور را نجات می دهد: "اوباما هنوز یک کار دیگر دارد که می تواند انجام دهد" قبل از انتخابات کنگره ایالات متحده در نوامبر. جنگ با ایران «پایان رویاهای جمهوریخواه برای افزودن سه دوجین کرسی در مجلس نمایندگان و نیمدوجین کرسی در سنا خواهد بود». اما بوکانن نمی خواهاهد که اوباما این کار را کند:
دانیل پایپس، در مقاله ای نشنال ریویو آنلاین که توسط جروزالم پست بازنشر شده است – «چطور نجات ریاست جمهوری اوباما: بمباران ایران» – از اوباما می خواهد تا «ژست دراماتیکی برای تغییر تلقی عمومی از او به عنوان یک ایدئولوگ ضعیف و دست و پاگیر» انجام دهد و دستور حمله ارتش آمریکا به تاسیسات هسته ای ایران دهد.
پایپس با استناد به شش نظرسنجی میگوید حالا آمریکاییها حملهی حمایت میکنند و «احتمالاً هنگام سقوط بمبها دور پرچم جمع خواهند شد».
آیا اوباما بدبینانه تسلیم وسوسه میشود، جنگی را آغاز میکند و به تعبیر پایپس، «باعس شدن محافظه کاران عاشق شدن » تا خود و حزبش را نجات دهد؟ خواهیم دید.
سارا پیلین دیروز وارد عرصه شد. دیروز در مصاحبه ای با کریس والاس، او به طور خودجوش به موضوع پیروزی اوباما از دور دوم ریاست جمهوری با بمباران ایران اشاره کرد:
والاس: به نظر شما شکست دادن پرزیدنت اوباما در سال ۲۰۱۲ چقدر دشوار خواهد بود؟
پالین: به چند چیز بستگی دارد. فرض کنید - و من این را از بوکانان یاد گرفتم، روز دیگر یکی از مقالات او را خواندم - فرض کنید او جنگی را آغاز کرد. تصور کنید که او تصمیم گرفت به ایران اعلان جنگ کند یا واقعاً تصمیم گرفت [به] بیرون بیاید و هر کاری که می تواند برای حمایت از اسرائیل انجام دهد، که من مایلم او انجام دهد، اما - که پویایی آنچه را که می توانیم فرض کنیم بین الان تا سه سال آینده اتفاق می افتد را تغییر می دهد. چون فکر می کنم اگر انتخابات امروز برگزار می شد، فکر نمی کنم اوباما دوباره انتخاب شود. اما سه سال بعد، همه چیز ممکن است تغییر کند اگر - در جبهه امنیت ملی...
والاس: اما شما به این فکر نمی کنید که او به دلایل مغرض جنگی را آغاز کند؟
پیلین: من این را پیشنهاد نمی کنم. من می گویم اگر او این کار را می کرد، اوضاع به طور چشمگیری تغییر می کرد. اگر او تصمیم میگرفت سختتر شود و تمام تلاشش را برای امنیت ملت و متحدانمان انجام دهد، فکر میکنم مردم شاید کمی فکرشان را تغییر دهند و تصمیم بگیرند: «خب، شاید او سختتر از آن چیزی است که ما فکر میکنیم – از امروز>>، و بسیار آنقدر اشتیاق وجود نخواهد داشت که مطمئن شویم او چهار سال دیگر رئیس جمهور نخواهد ماند.
نظرات:
(۱) بوکانن تخریب زیرساختهای هستهای ایران توسط اوباما را تایید نمیکند، اما من و پیلین "مایلیم که او این کار را انجام دهد" و بدین ترتیب تهدید شماره ۱ امنیتی جهان را از بین ببریم.
(۲) پس از توهین از چپ و واکنش های ولرم از سمت راست، حساس خوبی دارم وقتی یک شخصیت سیاسی اصلی ایده من را تایید می کند.
(۳) من همیشه پیلین را دوست داشتم و نمیدانم چرا چنین خصومت شدیدی نسبت به او ابراز میشود. شاید آنطور که جف برگنر میگوید، این ناشی از آمادگی او برای به چالش کشیدن «روایت» فرمولبندیشده توسط حزب دموکرات باشد. او تا کنون تنها سیاستمداری است که می خواهد در مورد پیامدهای سیاسی بمباران ایران بحث کند.
به روز رسانی ۱۵ فوریه ۲۰۱۰: همانطور که سایر چهره های سیاسی نظرات خود را ارائه می دهند، از دیک چنی شروع می شود، نظرات آنها را در "واکنشهایبیشتربهاستدلالمنبمبکردنایران" ثبت خواهم کرد.
