امروز بیستمینامروز بیستمین سالگرد انجمن پژوهش خاورمیانه است.
 ترویج منافع امریکا |
٢٤ ژانویه ١٩٩٤، لحظه ی کاملا اشتباه برای ایجاد سازمانی که نگران خاورمیانه است، بود. همانطور که یکی از اهدا کنندگان بالقوه خشنانه پرسید: "کی به شما نیاز دارد؟" پیروزی آمریکا در کویت، فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و پیمان اسلو قلب ناظران خاورمیانه را پر از احساس غیر مترقبه امن و دلگرمی کرد. همانطور که من در آن زمان به شوخی میگفتم، آن یک فرصت برای بهتر کردن پشت دستی تنیس یا تکنیک کباب پزی بود.
بنابراین، در آغاز، ما، باید سخت کار میکردیم که عموم مردم را در مورد خطرات قریب الوقوع متقاعد کنیم. آن به معنای این بود که به طور خاص بر مشکلات پاپی میشدیم. به عنوان مثال، من در مقدمه شماره اول مجله، فصلنامه خاورمیانه نوشتم:
"با پایان جنگ سرد، خاورمیانه تبدیل به نظامی ترین منطقه جهان می شود. واقع در گرداب اروپا، آفریقا و آسیا، دشمنیها متداوم این منطقه به فن آوری های جدید نظامی متصل میشود و پیشگوی مشکلات زیادی در داخل و خارج منطقه است."
 ١١ سپتامبر روی انجمن خاورمیانه تاثیر زیادی گذاشت |
متقاعد کردن مردم سخت بود و رک و پوست کنده، ما در سالهای ١٩٩٠ از لحاظ مالی خیلی تقلا کردیم. هنگامی که جهان با چشم انداز تیره ما مواجه شد، چه در ١١ سپتامبر، جنگ افغانستان و عراق، و رشد ترویج اسلام گرایی، مبحث ما به قلب توجه آمریکا و جهان غلبه کرد، و برای ما یک موقعیت منحصر بفرد برای رساندن پیاممان فراهم کرد. و هنگامی که این وضعیت در نهایت کمی آرام گرفت، تحولات دیگری مانند اعتراضات عربی و توسعه هسته ای ایران، همه چیز را دوباره آشفته کرد و ما را سخت بکار گرفت.
چند مشاهدات در دو دهه گذشته:
- من شعارمان را که " ترویج منافع آمریکا" میباشد انتخاب کردم؛ این برای تاکید آن است که تحلیلگران آمریکا تمایل به فراموش کردن این بعد را دارند، و به این مفهوم که زمانی که آمریکایی ها منافع خود را دنبال می کنند، دیگران نیز سود می برند.
- انجمن به عنوان یک اندیشکده سنتی در آستانه انقلاب اینترنت بوجود آمد. در سالهای اول، ما اطلاعات را از طریق پست ارسال می کردیم، و میبایست به انتشارات )روی کاغذ( کفایت میکردیم که مقالات را چاپ کنیم؛ گاهی زمانی که عجله داشتیم هم بصورت فکس میفرستادیم، و گاهی هم مجبور بودیم که ضبط صوت بهمراهمان به برنامه های مختلف ببردیم. اینترنت به سرعت زندگی ما اسانتر کرد، و امکان پذیر شد که ٢٠ میلیون نفر خواننده وب سایتمان، فیس بوک و توییتر داشته باشیم، و به ما این فرصت را داد که بسیاری از پرسنل حرفه ای که در اقسا نقاط دنیا زندگی میکنند کار کنیم، و حتی این امکان را به ما داد که در روزهای برفی همه از منازل خود کنند )همانطور که این هفته اتفاق افتاده است(.
- اگر چه 'خاورمیانه' در نام سازمان ماست، ما به طور قابل توجهی بر خاورمیانه ایهایی که در غرب زندگی می کنند متمرکزیم، تا بدانند که دانش ما میتواند در مورد این منطقه بطور مفیدی برای درک درست این جمعیت جدید و مسائل آنها حلاجی کند
- به عنوان یک موسسه تحقیقاتی، که در واشینگتن یا نیویورک مستقر نیست )ما در فیلادلفیا هستیم ( نقش ما شکل گرفته و تخصص و تمرکز ما منقوش شده است: ما نه بر مسائل روزانه که روی سیاست گذاران دولت تاثیری دارد تمرکزی داریم و نه کارمان برای توجه رسانه هاست. در عوض، تخصص ما در تفسیر چشم انداز رویهمرفته است.
- دلیل تاسیس در بخش بزرگی برای یک تجزیه و تحلیل متناوب از آنچه تشکیلات نوعی مطالعات خاورمیانه ارائه میدهند؛ انجمن خاورمیانه در دو راه اصلی این را انجام داده است: بطور مثبت ، فصلنامه شرق میانه - با من به عنوان سردبیر و بعد مارتین کریمر، مایکل روبین، دنیس مک اویین، و )در حال حاضر( افراییم کارش - یک تفسیر دقیق از منطقه ارائه می دهد. بطور منفی، دیده بان دانشگاه یک نقد چابک و مکرر از اقدامات دانشگاهیان ارائه میدهد.
- موفقیت این تلاش الهام بخش بود و ما برای تأسیس سه پروژه دیگر تشویق شدیم. دیده بان اسلام گرایان در مقابله با تلاش های مسالمت آمیز برای ترویج اسلام رادیکال، که از نظر ما حتی خطرناک تر از آنهایی که خشونت آمیزند میباشد.بیان پروژه حقوقی از حقوق کسانی از ما که نظریه های خود را در مورد اسلام و موضوعات مرتبط با آن بیان میکنند محافظت می کند. و پروژه واشینگتن، به رهبری استیون ج. روزن ، سیاست ایالات متحده در مقابل منطقه مورد علاقه مان را تحت تاثیر قرار میدهد.
 اتفاقی که برای کارمندان انجمن خاورمیانه نمی افتد |
از بسیاری از - هیئت مدیره، اهدا کنندگان، کارکنان، همراهان، و داوطلبان - که کار ما امکان پذیر کرده اید، و ایمی شارگل، مدیر انجمن خاورمیانه مخصوصا تشکر فراوان میکنم. در ژانویه ١٩٩٤ او در کنار من بر سر میز آشپزخانه بود، زمانی که ما برنامه ریزی انجمن را کردیم و از آنموقع تا بحال، تقریبا تمام وقت انجمن را گردانده است. با هم، ما این سازمان را ساخته ایم. من به هوش، ابتکار، و صداقت او مدیونم.
با نگاهی به آینده، بزرگترین چالش، که با صراحت باید بیان کنم، پیدا کردن جانشین برای ما بنیان گذاران است. شناسایی افرادی که می توانند موسسه ما را پرورش داده و سپس آن را به سبک خود توسعه دهند آسان نخواهد بود. اما من خوشبینم که بهترین روزهای انجمن را ما در پیش داریم.
