زمانیکه کشیش تری جونز 59 ساله نیت خود مبنی بر سوزاندن قران در سالروز 11 سپتامبر در 2010 اعلام کرد، دولت ایالات متحده، با نگرانی از حمله به ارتشهای آمریکایی که در خارج از کشورشان هستند، بر او فشار وارد آوردند تا دست از این کار بردارد و نهایتا او نقشه های خود را لغو کرد.
با این حال جونز مراسم قضاوت بر علیه این متن اسلامی را لغو نکرد فقط آنرا 6 ماه به تعویق انداخت. در 20 مارچ، در مراسمس شش ساعته به نام "روز بین المللی قضاوت قرآن"، او جلسه محکمه ساختگی را در فلوریدا بر پا کرد که کتاب را محکوم به "جنایات علیه بشریت" کرد، و سپس یک نسخه از آن را در آتش انداخت.
این واقعه عمدا در ایالات متحده مادیده گرفته شد، به امید اینکه تاثیرات آنرا کم کند، ولی در عصر اینترنت چیزهایی زیادی مخفی نمی مانند. در عرض دو روز، اخبار ایت آتش سوزی به پاکستان و افغانستان رسید، که در آن کشورها سردمداران بی پرده این کار جونز را تقبیح کردند، و عمل او را در انظار عمومی جلوه دادند. در 1 آپریل افغانیان عصبانی بیرون ریختند، 12 نفر را در شهر جنوبی مزار شریف کشتند؛ روز بعد، بمبگذاران انتحاری با لباس زنانه به مرکز ائتلافی در کابل و انبوهی از جمعیت را در خیابانها قندهار حمله کردند و 12 نفر را کشتند.
(شایان توجه است که در سپتامبر 2010 که جونز فقط تهدید به قرآن سوزی کرده بود 19 نفر کشته شدند، اما این بار فقط 5 نفر بیشتر کشته شدند.)
چه کسی از نظر اخلاقی مقصر این کشتارها است، جونز یا اسلامیانی که به دنبال اینند که قوانین اسلام را تمام و کمال و با شدت تمام به انجام برسانند؟
عجیب نیست که جونز این کشتارها را "اعمال جنایتکارانه" خطاب می کند و ادعا می کند که "ما باید این کشورها و مردمشان را مسئول کارهایی که انجام داده اند بدانیم و همچنین مسئول تمام بهانه هایی هستند که برای توجیه اعمال تروریستی خود می آورند."
در عوض، بارک اوباما قرآن سوزی را چنین توصیف کرد "عملی که ناشی از نهایت ناشکیبایی و تعصب است" در حالیکه خشونتی که در جواب این کار بود را "بی شرمانه و رقت انگیز" خواند. اعضای کنگره قاطعانه جونز را مقصر دانستند:
- رهبر جبهه اکثریت سنا هری راید (دموکرات نوادا) گفت، او به راهی می اندیشد که جهت محکوم سازی قرآن سوزی اعلان کند.
- عضو جبهه اکثریت سنا وایپ ریچارد جی دوربن (دموکرات ایلینویز) گفت "این کشیش با تبلیغات مهیج خود در مورد قرآن سوزی متاسفانه جان افراد ارتش ما و شهرونان این کشور و مردم بی گناه بسیاری را به خطر انداخت."
- سناتور لیندسی گراهام (جمهوری خواه کارولینای شمالی) آرزو کرد "راهی پیدا کند تا مردم (امریکا) را مسئول بداند" و اظهار کرد آزادی بیان "فکر خوبی است، ولی ما در جنگ هستیم." (برای نقد اظهارات شرم آور گراهام مقاله آن بارن هارت را ببینید.)
- رییس وزارت اطلاعات نظامی مایک راجر (جمهوری خواه میشیگان) از همه امریکاییان خواست "در برابر مسئولیت شهروندی خود که انجام سهمشان برای حصول اطمینان از اینکه همه سربازان سالم به خانه برگردند هوشمند و با فراست باشند."
در سایه این جونز را متهم کنید عموم در میان نخبگان، پاسخها به نظرخواهی که به ضمانت جناح چپ روزنامه بریتانیا گاردین برگذار شد، مایه شگفتی بود. به سوال اینکه آیا "کشیشی که قرآن را سوزاند از نظر اخلاقی مسئول کشتار کارکنان ملل متحد در اعتراضات افغانستان بود"، فقط 45 درصد جونز را مقصر دانستند و 55 اسلامیان را متهم کردند.
درواقع، بعضی رهبران مسلمان آمریکا غیراسلامی با این احساسات موافقند. زهدی یاسر عضو دیوان اسلامی دموکراسی آریزونا تقصیر کشتارها را متوجه رهبران تندرویی می داند که قرآن سوزی را بهانه ای برای خشونتشان قرار دادند. امام مسجد احمدیه در کالیفرنیا، شمشاد نصیر، به جامعه خود گفت "هر کشتاری را که به نام دین در هر جایی انجام می شود نپذیرید، حتی اگر به نام مقدس ترین متون انجام شود."
همانطور که در سپتامبر قبل نوشتم، زمانیکه جونز تهدید به سوزاندن قرآن کرد، "خشونتی که از قوانین اسلامی، شریعت، سرچشمه گرفته است، که اصرار می ورزد اسلام و خصوصا قرآن، از مقام والایی برخوردارند." این اصرار، که در غرب از 1984 بیان شده است، زمانیکه آیت الله خمینی برای سلمان رشدی به خاطر داستانش آیات شیطانی حکم داد نباید با آن مخالفت کرد. اسلام هم یک دین در میان ادیان دیگر است، که هیچ ادعای برتری ندارد. درواقع محدود کردن اسلام با تفوق طلبی ممکن است بزرگترین چالشی باشد که اسلام مدرن با آن روبرو است.
عمل جونز با اینکه بسیار ناخوشایند بود قانونی و غیر خشونت آمیز بود. او مسئول مرگ 43 نفر نیست؛ ایدئولوژی تنفرانگیز و بربر گونه اسلامیان را باید مقصر دانست. چه زمان سیاستمداران ایالات متحده این حقیقت اساسی را درمی یابند و تنومندانه در برابر آزادیهای شهروندان آمریکایی برمی خیزند؟ نقد کردن اسلام، خوشایند یا ناخوشایند انجام شود، حقی مطابق قانون اساسی است. درواقع، اگر هوشمندانه انجام شود از الزامان مدنیت است.
8 آپریل 2011: به دلیل کمبود جا، دو دلیل استانداردهای زیر را بیان نکردم" (1) قرآن مقدس است ولی انجیل برای استفاده در توالت مناسب است، که این مطلب را قبلا در مقاله ای مطرح کردم. و (2) املاک و زندگی مسلمانان مورد تجاوز قرار نگرفته است ولی همین موارد در مورد مسیحیان در معرض شکار آنها باید باشد، مطلبی که رایموند آبراهام در اینجا مطرح کرده "نابودی یک قران در برابر نابودی تعداد زیادی مسیحی: کدام بدتر است؟"
