پارچه سر پوش و تن پوش زنانه اسلامی زمانی برای غربیها بیگانه و کنجکاوی بر انگیز بود اما حالا همه جا بصورت یک پدیده آشنا در آمده است و هم مایه کش و قوس و اختلاف نظر شده است.
حجاب (پوشش موی سر) اینروزها در دیترویت بطرز فزاینده ای مد روز شده.اما درمدارس دولتی فرانسه ممنوع اعلان شده است.هیئت مدیره فوتبال جهانی حجاب را مجوز نمیداند و در ایالت جورجیای آمریکا ورود بدادگاهها با حجاب قدغن اعلان شده است.
پوشیدن جیلبب (تکه پارچه ای که تنها قرص چهره و دستها را نشان میدهد) در یک مورد دادخواستی که همسر تونی بلر هم در آن صاحب دعوا بود.اول آزاد اعلان شد وواپسین پوشیدن این پارچه ممنوع شد.
نقاب (پوشش کامل باستثنای دو چشم ) بتوسط جک استرآ تبدیل شد بیک بحث داغ روز هنگامیکه این دیپلمات حزب کارگر درانگلیس در مقاله ای نوشت که"من از مکالمه با زنان نقاب پوش خوشم نمیاید".اگر مسئولان انتخاباتی کوبک در کانادا اجازه ورود بزنان نقابپوش به گیشه های رای گیری نمیدهند و اگر یک قاضی دادگستری در ایالت فلوریدا صدور گواهینامه رانندگی بخانمهای نقاب پوش را غیر قانونی میداند در عوض در دادگاههای انگلیس پوشیدن نقاب مجاز دانسته شده است و در هلند یک نامزد انتخاباتی نقاب پوش بمصاف رقیبان خود رفت. کار بجهائی رسیده که .یک بیمارستان انگلیسی حتی یک جور پوشش بیماری با نقاب برای بیماران ابداع کرد.
بورقه (پوشش کامل سر و اندام ) را از کلاسهای درس در انگلیس منع کرده اند در پنج شهرک بلژیکی پوشیدن بورقه را غیر قانونی خوانده اند و پارلمان هلند در صدد آنست که آنرا کاملا غیر قانونی کند. در ایتالیا " پیمان نامه قانونی ارزشها-شهروندان-و مهاجران" پوشش چهره را غیر قابل قبول میداند.و یک قاضی در آمریکا یک زن بورقه پوش را از دادگاه بیرون انداخت.
کوتاه سخن اینکه هیچ رسم و آئین یکدستی برای برخورد با پوشش اسلامی در کشورهای باختری وجود ندارد.
برخی اظهار میکنند که حجاب را باید از اماکن عمومی دور نگه داشت-اما چه مجوز قانونی برای اینکار وجود دارد؟ پیرو تجویز خود من که زیر عنوان "شرط احتیاط" آنرا در وبلاگ خودم منتشر کردم مسلمانان از همه حقوق و مزایا و بهمچنین مسئولیتهائی که شامل حال همه شهروندان میشود بر خوردارند اما نمیتوانند خود را تافته جدابافته قلمداد کنند و خواهان حقوق و مزایائی سوای دیگر شهروندان باشند یک شهر وند زن آزاد است که اگر مایل بود حجاب پوش بشود
بر عکس بورقه و نقاب را باید در اماکن عمومی ممنوع کرد چرا که ایندو میتوانند منشا خطر بالقوه باشند.هرکسی میتواند این کفنها را بتن کند – چه مرد و چه زن- چه مسلمان و یا نا مسلمان- چه شهر وند سر براه و چه یک فراری- یا یک مجرم-و خدا میداند برای چه مقاصد شومی در کمین بنشیند.
حالا چند نمونه از جرائمی که پوشندگان این جامه اسلامی بان دست زده اند میاورم (فهرست مشروح را در وبلاگ من زیر عنوان نقاب و بورقه دو وسیله تهدید هستند بخوانید) در جریان اخیر اشغال مسجد لعل(مسجد سرخ) در پاکستان یک اخوند فراری که اتفاقا سر کرده اسلامیستهای اشغالگر مسجد هم بود بنام مولانا محمد عبدالعزیز قاضی 46 ساله داشت بطرز تماشائی از صحنه نبرد میگریخت. که بچنگ ماموران امنیتی افتاد . این آخوند با پوشیدن برقه و با کفشهای پاشنه بلند تقریبا موفق بفرار شد اما قد بلند و شکم گنده و راهر فتن بد قواره اش او را لو دادند.و بدستگیری او فرجامیدند.آین آخوند بورقه پوش قصد داشت با اشغال مسجد لعل پایه دولت پاکستان را بلرزاند و آنرا سرنگون کند.
یکی از مظنونین به بمبگذاری سال 2005 متروی لندن بنام یاسین عمر 26 ساله نه یکبار بلکه دو بار بورقه پوش شد. بار نخست وقتی که از صحنه بمبگذاری در رفت و دو باره وقتی که فردای آنروز بقصد فرار از لندن بمقصد میدلندز بورقه پوشید.
دیگر از نره های بورقه پوش فراری از یک قاتل اهل سومالی ساکن بریتانیا-از فلسطینیهای مضنون به قتل و فراری از دست محکمه های اسرائیلی-از یک عضو طالبان فراری از دست نیروهای ناتو در افغانستان و از قاتلان یک مسلمان سنی در پاکستان.میتوان نام برد
بورقه و نقاب بهمچنین مایه تسهیل ارتکاب جرائم غیر سیاسی هم شده اند.
پس شگفت آور نیست که دزدان جواهر فروشیها (در کانادا-بریتانیا-و هندوستان) دزدان بانکها(در بریتانیا-بوسنی-و دو فقره بانک زنی در فیلادلفیا-سال 2007). بورقه پوش بودند. در کنیا روسپیان خیابان گرد یک جور نقاب محلی بنام بوئی بوئی ( که یک کم بیشتر از نقاب زیبائیها را نشان میدهد) میپوشند تا شبها بهتر بتوانند قاطی جماعت شوند و از دست پلیس در امان بمانند.
در پاکستان یک فیلم ترسناک بروی اکران آمده است بنام زباح خانه(کشتارگاه) که نقش اول ان بنام مردبورقه پوش.شناخته میشود یکی از کارآکترهای یک فیلم جدید. ترسناک پاکستانی است این فیلم زباحخانه نام دارد که مرد بورقه پوش نقش یک آدمخوار و قاتل سادیستی را بازی میکند و کل فیلم اشار ایست به ترس جهانی از بورقه
استفاده از بورقه بخودی خود یک آئین اسلامی یا قانونی نیست.مثلا برخی زنان طائفه الخرج در عربستان سعودی هنگامی که بسن دوشیزگی رسیدند خود را در بورقه میپوشانند و دیگر هرگز آنرا از خود جدا نمیکنند.چه در حضور زنان دیگر چه در حضور شوهر و چه حتی در حضور فرزندان خود. معمولا اعضای خانواده چهره زن را برای اولین و آخرین باردرمرده شوی خانه میتوانند ببینند.
محققین انگلیسی یک دلیل دیگر را برای قدغن کردن بورقه و نقاب بمیان میاورند و آن اینست که زنان چادری هم خود و هم فرزندان شیر خوار خود را از ویتامین دی محروم میکنند (ویتامین دی از تابش آفتاب و از راه پوست جذب بدن میشود) و بنا براین این جور زنها نتنها خود بلکه فرزندان خود را بطور جدی در معرض بیماری ریکیتز که منشائ آن محرومیت از آفتاب است قرار میدهند.
هیچ مطلبی را در قرآن نمیتوان پیدا کرد که بتوان باتکائ آن زنان را بآدمکهای بی اراده با هیبتی دکل و بی قواره در آورد. عقل سالم ایجاب میکند که برای رعایت حرمتها از زیاده دوری شود. وقت آن رسیده که در اماکن عمومی در سرتاسر دنیا این تکه پارچه کریه – غیر سالم – تفرقه انداز-تروریست دوست –و جنایت آفرین را قدغن کنیم.
