گروگان های آمریکایی در ایران نه به دلیل اقدام آمریکا بلکه به دلیل سیاست های ایران آزاد خواهند شد.
از زمان فرار شاه تقریباً دو سال پیش، جناح های عمده ای که برای اخراج وی به هم پیوسته بودند در درگیری بوده اند که نگرانی هایی مانند اقتصاد در حال فروپاشی ، حمله شوروی به افغانستان و حتی جنگ با عراق را کنار گذاشته است. این دو جناح را می توان ملی گرایی و فعال مسلمان دانست.
اولین جناح, به رهبری افرادی چون مهدی بازرگان ، صادق قطب زاده و رئیس جمهور ابوالحسن بنی صدر تلاش کرده اند تا ایران را در مسیر توسعه اقتصادی و وحدت ملی قرار دهند. اگرچه همه آنها مسلمان مومن هستند، از تکنیک های غربی برای نوسازی ایران نمی ترسند.
در مقابل، گروه دوم بیش از استفاده از فن آوری آن، به جداسازی مسلمانان از تاثیرات فساد انگیز تمدن غربی اعتقاد دارند. اگرچه به عنوان حزب جمهوری اسلامی سازمان یافته است، بیشتر رهبری آنها - محمد بهشتی ، حسینعلی منتظری، علی رفسنجانی - مردان مذهبی حرفه ای هستند.
معامله بهتری از کارتر؟
درگیری بین این دو گروه در هر سطح از جامعه و با هر سلاحی رخ می دهد. و این همان جایی بود که حضور گروگان های آمریکایی به نفع مسلمانان فعال بود و مانع ملی گرایان شد. اسیر کنندگان آنها، رادیکال ترین مسلمان فعال، از آنها برای برافراشتن پرچم های ضد آمریکایی استفاده کرده اند، که تلاش های ملی گرایان برای بازگشت به روابط عادی بین المللی را متوقف می کند. سرپیچی از عملکردهای پذیرفته شده دیپلماتیک ، ایران را منزوی کرد ، ایران را از نفوذ خارجی جدا کرد و با جداسازی و بی اعتبار کردن رقبا ، کنترل فعالان مسلمان بر کشور را پیش برد.
و اکنون نشانه های فزاینده ای وجود دارد که نشان می دهد جناح مسلمان ناسیونالیست ها را مغلوب کرده است. نخست وزیر محمد علی رجایی کنترل قاطعی بر رئیس جمهور بنی صدر پیدا کرده است. چریک های انقلابی جناح مسلمان در مقایسه با ارتش عادی با عراقی ها موثرتر می جنگند.
از همه مهمتر، چندین مسلمان فعال خواستار آزادی گروگانها شده اند و معتقدند که حضور آنها بیش از آنکه به اهداف آنها کمک کند به ایران آسیب می رساند. در حقیقت، فعالان مسلمان دیگر نیازی به گروگان ها به عنوان سلاحی در بازی سیاسی داخلی ندارند. از آنجا که جنگ با عراق ضروری است که ایران روابط عادی خود را از سر بگیرد، ایرانیان احتمالاً اکنون آماده آزادی اسیران هستند.
زمان آزادی آنها قابل پیش بینی نیست ، اما می تواند قبل از روی کار آمدن رونالد ریگان اتفاق بیفتد. رئیس جمهور کارتر بدون شک تمام تلاش خود را برای برگرداندن آنها به خانه قبل از پایان دوره ریاست خود به کار خواهد گرفت، و رهبران ایران به خوبی می توانند نتیجه بگیرند که او معامله ای بهتر از ریگان به آنها خواهد داد.
