یک از یکشنبه ی اخیر در پاریس, فرصت این را داشتم که شاهد تظاهرات خیابانی ضد مهاجرت باشم. گروهی که حدود شش صد نفر بود از کنار دخمه های محل دانفر-روشرو منشاء میگرفت؛ یک مسیر ١/٩ کیلومتری را در حدود یک ساعت و نیم در دو بلوار گسترده راه رفتند، و در پلاس دیتالی که در طول برابر زمان به سخنرانی های متعدد گوش دادند، به پایان رسید.
سازمان دهان تظاهرات 9 مارس گروه های 'مقاومت جمهوری خواهان' یا رزیستانس رپوبلیکن )به رهبری کریستین تسین( و 'پاسخ لاییک' یا ریپوست لاییک )به رهبری پیر کاسن( بودند و از جمله شامل چهره های مهم راست گرا, مانند فابریس رابرت )رئیس بلوک ایدانتیتر( و رنو کامو )نظریه پرداز( هم بود. خبرگزاری آژانس فرانس پرس این هماوری را منصفانه تحت پوشش قرار داد و در امتداد آن رسانه های بزرگ )اکسپرس، لیبراسیون، مترو، لو پاریزین، لو پووان( آن را منتشر کردند.
با الهام گیری از موفقیت تعجب آور همه پرسی اخیر در سوئیس که مهاجرت را محدود میکند، تظاهرکنندگان خواستار فرصت مشابه ی برای رای دادن به این موضوع که در فرانسه ماجرای داغی است, شدند. آگهی های کاغذی اعلام کردند: "مردم فرانسه نترسید. بگویید که بند آورده اید". تسین نسخه های جزوه اش را که "جمهوری فرانسه برای شما چه کرده است؟" را بین راهپیمایان پخش کرد.
راهپیمایان سرود ملی لا مارسیز را میخواندند، و شعارهای مکرر کاسن را که از پشت یک کامیون که یواش حرکت میکرد فریاد می زدند. از جمله:
- "کافیه، کافیه مهاجرت کافیه. نه به جایگزین شدن ]توسط مسلمانان["
- همه پرسی مهاجرت
- "ما همه سوئیسی آلمانی هستیم" برداشتی از شعار غیرمشهور سال ١٩٦٨ )ما همه یهودیهای آلمانی هستیم( و در ضمن اشاره ای به رفراندوم اخیری که سوئیسی های آلمانی زبان از آن حمایت کردند, بر خلاف فرانسوی زبانانشان که نکردند.
- "شریعت موفق نخواهد شد"
- "آنها فرانسوی ها را دوست ندارند، آنها مهاجران را ترجیح می دهند. برو، برو، این دولت ]فرانسه["
- "ما از دست ]رئیس جمهور فرانسوا[ اولاند بند آورده ایم"..."ما خانه هستیم،" به این معنا که مهاجران در فرانسه در خانه خود نیستند
روی پلاکارد ها و درفش ها هم نوشته شده بود:
- همه پرسی مهاجرت
- "مهاجرت، اسلامیزه شدن، فردا هم به جای خودت بازگرد"
- "نه به تغییر مردم و تمدن، نه"
- "به نفع فرانسه عمل کنید"
- "از اسلام بند آورده ایم"
هیچ اتفاقی نیفتاد، شاید به این دلیل که حدود ١٥٠ ژاندارم مسلح, پیش, پس و در کنار راهپیمایان راه می آمدند, و تعدادی در اتوبوسها کمین کرده بودند. پس از این مراسم و همچنین گفتگو با چند نفر, برداشت من این بود:
اول، فشار طرفداران مهاجرت و اسلام در فرانسه آنچنان است که برای ایستادگی در مقابل این نیروها شجاعت عظیمی مستلزم است. و کسانی که از خشونت میترسند، ترس هایشان توسط حضور بیش از معمول پلیس تایید شد. نام و مکان رستورانی که بعد از راهپیمایی رهبری گروه در آن ملاقات کرد هم محفوظ نگه داشته شد.
دوم، کلیسای کاتولیک سازماندهی منظم خود را یک سال قبل, زمانی که یک جمعیت بزرگ بر علیه ازدواج هم جنسگرایان بر پا کرد, نشان داد. اما پس از آنکه آن مبارزه را باخت, در پاسخ اتحادی با مسلمانان، به امید اینکه کار مشترک اجتماعی خود را موثرانه تر جلو ببرند, تشکیل داد. بر این اساس، آن از ایفای هر گونه نقشی در این تظاهرات خودداری کرد. جبهه ملی )یا فرون ناسیونال(، یک حزب سیاسی که بر اساس سیاست های ضد مهاجرت بنیانگذاری شده است نیز از این برنامه فاصله گرفت همانطور که از فشار بر سوژه مهاجرت کاست تا جلب توجه رای دهندگان انتخابات محلی سپسین را بکند.
سوم، جنبه مثبت، این جنبش بطور عمومی و نیرومندانه یهود ستیزی را محکوم کرد. جنبه منفی، جایز شمردن احساسات متعصب ضد اسلامی، مانند برچسبی که اعلام می کند که "خوردن حلال به طور جدی برای سلامت مضر است". اسلام گرایان میتوانند چنین اظهاراتی بکنند، مخالفانشان نمیتوانند. راهپیمایان شعارهای بیگانه هراسانه ی غیر رسمی خود, مانند "به کشور خود بازگرد" را سراییدند.
در پایان کاسن اشاره کرد که پنج سال پیش این تظاهرات قابل اجرا نمیبود و میزان بسیار کوچک آن نسبت به همقطاری و سازماندهی نیروهای میهن پرست و سنتی مسئله ای جزیی است. در واقع، خشم نمایان آن روز یکشنبه آفتابی و سرد با یک الگوی بسیار بزرگتر از محافظه کاران اجتماعی فرانسه متناسب بود که صدای خود را بطور غیر مترقبه و پر شوری دریافتند و این پیدایشی ست که به حزب چای )یا تی پارتی( در ایالات متحده تشبیه کرده اند.
در این راستا، راه پیماییهای آینده به احتمال زیاد جمعیت گسترده تری را جلب خواهد کرد و تاثیر بیشتری خواهد داشت.؛ به امید اینکه آنها غذای حلال را نادیده گرفته و به جای آن بر روی خطرات واقعی تمرکز کنند.
