در حالی که اعتبار و قد و قامت ایالات متحده در امور جهانی کاهش میابد،رئيس جمهور آمریکا و وزرای امور خارجه و دفاع او به انکار بلیغ میپردازند. متاسفانه برای آنها، کلمات واقعیت بر کلمات غلبه میکند، حتی آنهایی که قانع کننده باشند.
در مجمع اقتصاد جهانی در داووس، "که در آن شایعه در مورد نفوذ رو به افول امریکا در خاورمیانه بود،" جان کری خود اعلام کرد: "بهت زده با ادعاها... که به نحوی امریکا در حال رها کردن جهان است." او اظهار داشت که این اصلا صحت ندارد: "ما در آستانه یک دوره از تعامل دیپلماتیک آمریکا که به گستردگی و عمق هر زمان تاریخ مان است, میباشیم." به همین ترتیب، چاک هیگل، وزیر دفاع خواستار "یک دوران تجدید و افزایش همکاری با دوستان و متحدان مان" شد.
در این راستا، اوباما وعده های متعدد برای اطمینان بخشیدن به متحدان داده است.
به کره جنوبی، که به "تله اندازی" آمریکا برای جلوگیری از یک دیکتاتور مجنون که می تواند سئول را در چند ساعت اول پس از رگبار گلوله توپخانه له کند، محتاج است، اوباما وعده داده است که "تعهد ایالات متحده به جمهوری کره هرگز متزلزل نخواهد شد."
نیروهای نظامی ایالات متحده و کره جنوبی با هم آموزش میبینند. |
به ژاپن، که بستگی به ناوگان هفتم ایالات متحده برای جلوگیری از تجاوز به طور فزاینده ی تهاجمی چین در جزایر سناکاکو دارد، او مجددا تاکید کرد که "ایالات متحده در تعهدات دفاعی خود به ژاپن پای بند است،" که وزارت امور خارجه به طور خاص نشان داد که شامل جزایر سناکاکو هم میشود.
به تایوان، که امنیتش علیه جمهوری خلق چین بستگی به نیروی بازدارنده آمریکا دارد، او "التزام خود را به... قانون روابط تایوان"، که ملزم است که ایالات متحده ظرفیت "به مقاومت در برابر هر گونه توسل به زور و یا دیگر اشکال اجبار که امنیت تایوان را به خطر بیاندازد" را حفظ کند.
به فیلیپین، که در مورد سرزمین های آن در جنوب دریای چین که توسط چین مطالبه شده است، به خصوص جزایر سپراتلی و ریف سکاربورو، نگران است، وی مجددا تعهد به پیمان دفاعی متقابل ١٩٥١ را مطرح کرد، که در صورت یک حمله مسلحانه، ایالات متحده "برای رودررویی با خطرات مشترک اقدام خواهد کرد."
یکی از بسیاری از جزایر سپراتلی |
به عربستان سعودی، که بدلیل مماشات اوباما با ایران در طرح اقدام مشترک احساس خطر میکند، تصریح کرد: "تعهد پابرجای ایالات متحده به دوستان و متحدان ما در خلیج فارس."
و به اسرائیل، که تنها در دریایی از دشمنان، اوباما اعلام کرد: "تعهد تزلزل ناپذیر امریکا برای امنیت اسرائیل،" به دلیل اینکه حمایت از اسرائیل "به نفع امنیت ملی اساسی ما است."
اول، مشکل این است، که آمریکایی ها به این کلمات خوب و ثابت قدم شک دارند:
- به گفته مرکز تحقیقات پیو، شمار زیادی از آمریکایی ها معتقدند که قدرت و ابهت جهانی آمریکا در حال کاهش است. برای اولین بار در نظر سنجی که قدمت آن به دهه ١٩٧٠ بازمیگردد، "اکثریت (٥٣ درصد) می گویند که در حال حاضر، از یک دهه پیش، ایالات متحده نقش کم اهمیت تر و کم قدرتتری به عنوان رهبر جهان را ایفا می کند،" در حالی که تنها ١٧ درصد معتقدند که قدرت آمریکا افزایش یافته است. و اکثریت حتی بزرگتری، ٧٠ درصد، "می گویند که نسبت به گذشته ایالات متحده کمتر مورد احترام است." و ٥١ درصد می گویند اوباما در سیاست خارجی و مسائل مربوط به امنیت ملی " به اندازه کافی سختگیر" نیست.
- گروه ملمن یافت که بیش از دو سوم از نظر اداره امور ایران به اوباما دید منفی دارند؛ اکثریت )٣٧ - ٥٤ درصد( از حملات نظامی متمرکز علیه تأسیسات هسته ای ایران به جای اجازه دادن به ایران برای توسعه سلاح های هسته ای حمایت میکنند.
- مکلافلین و شرکا نشان می دهد که ٤٩ درصد از پاسخ دهندگان معتقدند که جایگاه امریکا در طول پنج سال ریاست جمهوری اوباما کاهش یافته است و ٤٠ درصد به این باورند که دشمنان امریکا در حال حاضر تحقیرآمیزنه به اوباما مینگرند.
جوزف جوفه، سردبیر هفته نامه دی زایت آلمان. |
دوم، گزارش تحقیقاتی پیو گزارش میدهد که نیمی از مردم انگلیس، فرانسه، و آلمان، و همچنین یک سوم ایالات متحده و روسیه، چین را در نهایت جایگزین ایالات متحده به عنوان ابرقدرت برجسته جهان مینگرند. دو سوم اسرائیلیها فکر می کنند که اوباما مانع دسترسی رژیم ایران به سلاح های هسته ای نخواهد شد.
سوم، رهبران جهان در کشورهای مختلف مثل ژاپن، لهستان، و اسرائیل وعده های اوباما را متغیر با واقعیت می شنوند. جوزف جوفه هفته نامه دی زایت آلمان که از طرف تعداد زیادی صحبت میکند می یابد که "ثبات و انسجام تلاش اوباما برای عقبنشینی از مشکلات جهان، که ایالات متحده را از راه گزند آسیب کنار بکشد.... اگر با لحن تند توصیف کنم میبایست گفت که او می خواهد به نوبه خود ایالات متحده را به یک قدرت بسیار بزرگ متوسط تبدیل کند."
"تعامل دیپلماتیک" موفق (طوری که کری آنرا میخواند) باید با ثبات، قدرت اراده پشتیبانی شود و نه با کلمات مطلوب، وعده های توخالی، و افکار واهی و پوچ. آیا دولت اوباما این را قبل از انجام آسیب دائمی درک خواهد کرد؟ معامله هسته ای ایران را برای تغییرات احتمالی، یا نه، ملاحضه کنید